الف – روش مقایسه افت ولتاژ

   در صورتی که دو سیم کمکی h1 و h2 در کابل موجود باشد، می توان توسط آن ها، مداری بسته و با قرار دادن کلید در دو حالت a و b و خواندن ولتمتر در این دو حالت، محاسبه کرد.

ب – روش دو نقطه ای (روش هاین زلمان Heinzelmann)

   در صورت موجود بودن دو هادی سالم در کابل، می توان مدار آزمایش را بسته و با قرار دادن کلید در دو وضعیت a و b و به حالت تعادل در آوردن گالوانومتر توسط تغییر لغزنده (S) در هر یک از حالت ها، فاصله محل عیب را از ابتدای کابل را بدست آورد.

ج – روش اندازه گیری سه نقطه ای (روش گراف GRAF)

   روش دیگری که می توان با موجود بودن دو سیم سالم h1 و h2 محل معیوب را پیدا نمود، روش گراف است. در این روش باید کلید را در سه حالت a و b و c قرار داده و در هر حالت با تغییر لغزنده (S) بر روی سیم مقاومت دار، گالوانومتر را به حالت تعادل (صفر) درآورد.

د- روش ساختن پل اندازه گیری (روش مورای Murray)

   اگر در کابل معیوب، علاوه بر رشته ای که به زمین اتصالی دارد، یک هادی سالم دیگر (یا بطور جداگانه با همان مشخصات هادی معیوب وجود داشته باشد می توان فاصله محل عیب را تا ابتدای کابل پیدا نمود، برای این کار باید در ابتدای کابل، یک پل اندازه گیری را تشکیل داده و در انتهای کابل نیز هادی معیوب و سالم را بخوبی به یکدیگر متصل نمود. حال اگر لغزنده S را روی سیم مقاومت دار آنقدر حرکت دهیم تا گالوانومتر صفر را نشان دهد، در این صورت می توان محل عیب را پیدا نمود.

   در این آزمایش ها باید اتصالات بین کابل و پل های اندازه گیری و همچنین اتصالات انتهای کابل دارای مقاومت ناچیزی باشد. در غیر این صورت خطای اندازه گیری زیاد خواهد بود. اگر سیم برگشتی ما دارای سطح مقطع و طولی برابر با هادی معیوب نباشد، در این صورت باید با محاسبه، طولی از کابل را پیدا نمود که دارای همان مقاومت سیم برگشتی بوده و سطح مقطع آن با سطح مقطع هادی معیوب برابر باشد. 

ز- روش جهت جریان (روش وورم باخ Wurmbach)

   در صورتیکه در کابل، هادی سالمی وجود نداشته باشد، و محل عیب نیز دارای مقاومت کمی باشد، از این روش استفاده می شود. بدین منظور باید روی کابل در چندین نقطه خاکبرداری شود بطوریکه کابل نمایان گردد. سپس یک سر باطری (مثلاً ۱۲ ولتی) را به هادی معیوب و سر دیگر آن را به زمین وصل نموده و دو سر یک گالوانومتر حساس را که صفر آن در وسط صفحه مدرج باشد، در نقاط خاکبرداری شده به روکش فلزی کابل تماس می دهیم (فاصله دو سرگالوانومتر از یکدیگر بسته به حساسیت آن می تواند حدود ۲۰ سانتیمتر تا یک متر باشد).

   در این صورت عقربه گالوانمتر به سمت چپ یا راست صفحه مدرج منحرف می شود. با تغییر مکان گالوانومتر به محل خاکبرداری شده دیگر، اگر انحراف عقربه گالوانومتر در جهت عکس شود، نشانه آنست که نقطه معیوب در فاصله بین دو محل آزمایش قرار دارد. بدین ترتیب محدوده ای که قسمت معیوب کابل در آن واقع است مشخص می شود و با جستجوهای بعدی محلی را پیدا می کنیم که عقربه گالوانومتر هیچ انحرافی نکند. در این صورت نقطه معیوب در وسط در اتصالی گالوانومتر به روکش فلزی کابل قرار خواهد داشت.

   در حین آزمایش باید برای تشخیص اثرات جریان های خارجی (غیر از جریان باطری) توسط کلید، باطری را قطع و وصل نمود. علاوه بر آن، ترمینال های ورودی گالوانومتر (مثبت و منفی) نیز باید در یک جهت قرار گیرند. در صورتی که به روش های دیگر محل عیب پیدا شده، لیکن به علت قرار گرفتن زیر روپوش کابل، دقیقاً نقطه اتصالی مشخص نباشد، می توان از این روش استفاده نموده و نقطه معیوب را دقیقاً پیدا نمود.

و- اندازه گیری به طریقه پل فشار

   اگر در نقطه معیوب، مقاومت اتصالی خیلی زیاد باشد (بالاتر از ۵۰ کیلواهم) نمی توان با پل های فشار ضعیف (با باطری ۴/۵ تا ۱۰۰ ولت) محل عیب را به روش های گفته شده تعیین نمود بلکه باید از یک منبع تغذیه با ولتاژ حدود ۲۰ تا ۵۰ کیلوولت استفاده نمود.

   بدین منظور از یک ترانسفورماتور با دو سیم پیچ جداگانه که اولیه آن به ۲۲۰ ولت وصل می شود و ثانویه آن، ولتاژ فشار قوی مورد لزوم را می دهد استفاده می کنند. روش آزمایش عیناً مطابق اندازه گیری به طریقه پل فشار ضعیف (مورای Murray) خواهد بود. لازم به ذکر است که در این آزمایش به علت بالا بودن ولتاژ آزمایش، باید نکات حفاظتی را رعایت نمود.

 تشخیص محل قطع شدگی کابل

   گاه اتفاق می افتد که یک یا چند رشته از کابل، در اثر فشار و ضربات وارده و با عوامل دیگر قطع شوند. در این صورت اگر علاوه بر قطع شدگی دارای اتصال زمین نیز باشد باید به روش (وورم باخ Wurmbach – جهت جریان) محل قطع شدگی را پیدا نمود و عیب یابی کابل را انجام داد، اما اگر اتصال زمین در مدار پیش نیاید باید به یکی از دو روش زیر فاصله نقطه معیوب را پیدا نمود.

 الف: می توان با اندازه گیری دقیق ظرفیت خازنی بین رشته معیوب و یک رشته سالم دیگر از ابتدا و انتهای کابل و مقایسه آنها، فاصله محل معیوب را بدست آورد. باید ظرفیت خازنی را یک بار از ابتدای کابل و بار دیگر از انتهای کابل اندازه گیری نمود و در هر بار نیز باید هادی های طرف دیگر کابل را که اندازه گیری انجام نمی گیرد، به یکدیگر وصل نموده و آنها را نیز به زمین با غلاف فلزی کابل اتصال داد، تا ظرفیت های خازنی بین آن ها در اندازه گیری دخالتی نداشته باشد.

ب: بدین منظور باید منبع جریان متناوب، دارای فرکانس صوتی بوده و بجای گالوانمتر جریان مستقیم نیز از یک گوشی و یا هر دستگاه نشان دهنده صفر (جریان متناوب) استفاده نمود. با تغییر لغزنده S بر روی سیم مقاومت دار، باید حالتی را جستجو نمود که صدای گوشی قطع شده و یا به حداقل برسد پس از آن می توان با اندازه گیری طول a و b سیم مقاومت دار، فاصله محل قطع شدگی را تا ابتدای کابل بدست آورد.